بیماری های ویروسی فصل بهار

  • دسته: Uncategorised
  • منتشر شده در دوشنبه, 25 مرداد 1395 06:11
  • نوشته شده توسط تقدیس
  • بازدید: 3877

 بیماری‌های ویروسی فصل بهار

بیماری‌های ویروسی ، در فصل بهار ، در کودکان ، به‌صورت ناگهانی بروز کرده و با دانه‌های ریز قرمزرنگ درقسمت‌های مختلفی از نواحی بدن آنها ظاهر می‌شوند.
این بیماری‌ها در سنین بلوغ ممکن است با درد مفاصل همراه باشد.

 

 بیماری‌های ویروسی فصل بهار

بیماری‌های ویروسی ، در فصل بهار ، در کودکان ، به‌صورت ناگهانی بروز کرده و با دانه‌های ریز قرمزرنگ درقسمت‌های مختلفی از نواحی بدن آنها ظاهر می‌شوند.
این بیماری‌ها در سنین بلوغ ممکن است با درد مفاصل همراه باشد.ویروس‌های فصل بهار به چند گروه تقسیم می‌شوند ،

  • دسته‌ای از این ویروس‌ها ، ضایعات پوستی ایجاد می‌کنند. مانند: سرخک ، سرخجه ، آبله‌مرغان. برخی موارد نیز بیماری‌های گوارشی ایجاد می‌کنند و همراه با اسهال و استفراغ هستند.
  • دسته دیگر ویروس‌های بهاری قسمت‌های دیگر بدن را درگیر می‌کند مانند: اریون و آنسفالیت. این بیماری‌ها مسری هستند و از راه دهان و دست‌های آلوده به افراد دیگر سرایت می‌کند. اینگونه ویروس‌ها در مخاط بینی و گلو باقی مانده و با عطسه و سرفه در هوا پراکنده می‌شود و تا مدت طولانی در محیط وجود دارد.

بیماری‌های ویروسی فصل بهار معمولاً با نشانه‌هایی روی پوست بیمار همراه است. اینگونه ویروس‌ها نگهدارنده هستند و داروی قطعی که بخواهد آن را ریشه‌کن کند وجود ندارد. اما با انجام واکسیناسیون در سنین پائین می‌توان از خطر ابتلا در بزرگسالی کاست اما در هر حال ضایعات پوستی ناشی از آن گریزناپذیر است.

 

بیماری‌های ویروسی  آبله:

آبله روی سطح پوست در هر جای بدن ممکن است ظاهر شود. تاول‌های ناشی از این بیماری در مناطق سطح پوست گسترده می‌شوند. تاول‌ها در مدت کوتاهی ترکیده و معمولاً با خارش همراه می‌شود.
بنابراین بهتر است با تجویز پزشک از پماد های مخصوص برای درمان آبله استفاده شود. با مصرف داروها و پمادهای مناسب طول دوره بیماری کوتاه‌تر می‌شود.
بهتر است تاول‌ها دستکاری نشود. علاوه بر آن تعریق پوست و گرمای هوای منزل شدت بیماری را بیشتر می‌کند بنابراین لازم است بیمار مرتب دوش آب ولرم بگیرد و از هوای خنک استفاده کند.
این روش به بیمار کمک می‌کند تا سریع‌تر بهبود پیدا کند. اگر بیماری آبله‌مرغان با سردرد و یا علائم تنفسی همراه باشد لازم است بیمار سریعاً به متخصص داخلی مراجعه کند.

به مبتلایان این بیماری ویروسی برای کاهش عوارض و بهبود آبله دمنوش اسطوخودوس توصیه می شود.همچنین برای کاهش و از بین بردن آثار دانه های سرخک و آبله روغن گشنیز تاثیر بسزایی دارد.

 

بیماری زونا:

ویروس‌هایی که از طریق آبله ، سرخک و سرخجه از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود ، در کودکان خطر جدی در پی ندارد.
اما در افراد بزرگسال ممکن است مدت زمان بیشتری طول بکشد تا بیمار درمان شود. شکل دوم آبله زونا نام دارد که در سن 15 ـ 10 سالگی ویروس آبله ممکن اسـت در سیستم اعصــاب بدن باقی بماند. این ویروس‌ها فعال نمی‌شوند و ممکن است به علت کاهش سیستم ایمنی بدن حتی با یک تب و یا خستگی ، که در بدن نهفته بوده است تبدیل به زونا شود.

این بیماری معمولاً نواحی خلفی بدن را درگیر می‌کند ، مانند دست ، پشت پا و قسمت‌هایی از پشت بدن ، همراه با ضایعات آبدار و خارش پوست است.
در صورت مشاهده اینگونه ضایعات بهتر است از قرص و یا پماد مناسب برای التیام خارش استفاده کرد و شدت و حدت آن را کم کرد.
زونا قابل سرایت نیست ، اما ممکن است افرادی را که هنوز به بیماری مبتلا نشده‌اند درگیر کند. در چنین شرایطی بهتر است از تماس با این افراد اجتناب کرد.

زونا یک بیماری جلدی پوست است ،این بیماری از کودکی در ریشه اعصاب باقی می‌ماند و با ضعف بدنی ، قند خون ، سرطان و یا بالا رفتن سن ، اعصاب ستون مهره‌ها از داخل دردناک می کند.

در سنین بالا با کاهش سیستم ایمنی بدن ، فرد مبتلا به زونا دیرتر مداوا می‌شود و گاهی مدتها بیمار احساس درد و ناراحتی می‌کند. آبله‌مرغان در دوران کودکی نیاز به مصرف دارو ندارد ، اما هنگام ابتلا به زونا در بزرگسالی باید از داروهای ضدویروسی استفاده کرد.
به هرحال بیماری زونا نباید نادیده گرفته شود در صورتی که این بیماری شدت پیدا کند ممکن است عوارضی همچون زونای چشمی که سبب کاهش بینایی می‌شود به همراه داشته ، به هنگام مشاهدات هرگونه ضایعات پوستی باید بلافاصله به پزشک مراجعه کرد.
داروها و مسکن‌هایی که تجویز می‌شود التهاب و درد و قرمزی پوست و چشم را کمتر می‌کند.

در صورت مشاهده زونای چشمی می‌بایست بیمار را از خاراندن ضایعه‌ای که در چشمش ایجاد شده منع کرده و با کمپرس آب‌گرم و تمیز نگهداشتن چشم از عوارض خطرناک آن جلوگیری کرد.
بنابر این زونای چشمی را باید جدی گرفت چون ممکن است التهاب شدید باعث افزایش فشار به اعصاب داخل چشم و در نتیجه نابینایی شود.